SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO

    Uwagi wstępne

    Normalnym i zwyczajnym miejscem udzielania sakramentów jest parafia, na terenie której mieszka dana osoba. Pierwszym miejscem udzielania sakramentów jest zaś kościół parafialny. Sakramenty są bowiem udzielane we wspólnocie Kościoła konkretyzującego się w lokalnej wspólnocie wierzących. Sakramenty też budują tę wspólnotę. Udzielanie i przyjmowanie sakramentów nie jest sprawą prywatną, lecz dokonuje się w odniesieniu do wspólnoty.

    Wyznaczenie terminu chrztu

    Sakrament chrztu św. w czasie mszy św.  udzielany jest w kościele parafialnym:

    • w II i IV niedzielę miesiąca o godz. 10.30,
    • podczas liturgii Wigilii Paschalnej,
    • w święto św. Szczepana (26.XII) i w Poniedziałek Wielkanocny. 

    Odradzamy wyboru innych, przypadkowych terminów chrztu dziecka, poza wyznaczonymi, chyba że jest zagrożone życie dziecka lub inne, bardzo ważne powody. Chrzest nie jest jakąś prywatną, tajną lub skrytą sprawą rodziców, ale jest sakramentem Kościoła mającym wymiar społeczny i powinien odbywać się we wspólnocie Ludu Bożego – w trakcie mszy św.

    Jeśli zachodzą poważne trudności zachowania wymienionych terminów, jest możliwość udzielania sakramentu w innym czasie poza mszą św. 

    Chrzest należy zgłosić odpowiednio wcześniej (minimum 1 miesiąc) przed datą udzielenia sakramentu. Zgłaszają się oboje rodzice do księdza proboszcza, z którym odbywają pierwszą rozmowę duszpasterską.  

    Wymagane dokumenty

    Do sporządzenia aktu chrztu należy okazać:

    1. Akt urodzenia dziecka z USC.
    2. Dowody osobiste
    3. Zaświadczenia dla rodziców chrzestnych, potwierdzające, że osoby te są wierzącymi i praktykującymi katolikami i mogą być dopuszczone do godności rodzica chrzestnego. (Formularz nr 39 Archidiecezji Lubelskiej). Na zaświadczeniu winna być adnotacja z potwierdzeniem odbycia sakramentu pokuty.
    4. W przypadku chrztu dzieci spoza parafii  wymagana jest pisemna zgoda własnego proboszcza.

    Jeśli sakrament chrztu jest udzielany w Sanktuarium Zwiastowania NMP – Franciszkanie (OFM) wszystkie formalności są załatwiane w kancelarii parafialnej i obowiązuje ta sama procedura.

    Konferencja przedchrzcielna i spisanie aktu chrztu

    Rodzice i chrzestni zobowiązani są do uczestnictwa w katechezie przedchrzcielnej, która  odbywa się w piątek przed II i IV niedzielą miesiąca o godz. 19.00  oraz przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania. W przypadku braku możliwości uczestnictwa w katechezie, w piątek poprzedzający chrzest, należy zaplanować ją odpowiednio wcześniej. To samo tyczy się rodziców chrzestnych. W przypadkach uzasadnionych, rodzice chrzestni, nie mieszkający na terenie naszej parafii, mogą odbyć katechezę przedchrzcielną na terenie swojej parafii, co winno być potwierdzone przez własnego proboszcza. Co do zasady nie organizujemy konferencji przedchrzcielnych w innych terminach.

    Po katechezie następuje spisanie aktu, do którego należy okazać wymagane dokumenty.

    Rodzice chrzestni

    Do funkcji chrzestnych mogą być dopuszczone osoby, które przyjęły sakrament bierzmowania i są – jak wskazuje Katechizm Kościoła Katolickiego – „głęboko wierzące, a także zdolne i gotowe służyć pomocą nowo ochrzczonemu na drodze życia chrześcijańskiego” (nr 1255). Nie jest to funkcja świecka, ale religijna. Rodzice dziecka winni, więc do niej prezentować osoby, które spełniają wymogi religijno-moralne. Nie wystarczy tylko to, że należą do rodziny lub są przyjaciółmi.

    Rodzice chrzestni spoza parafii zobowiązani są do okazania stosownego zaświadczenia od proboszcza własnej parafii, potwierdzającego, że osoby te są wierzącymi i praktykującymi katolikami i mogą być dopuszczone do godności rodzica chrzestnego. (Formularz nr 39 Archidiecezji Lubelskiej).

    Z funkcji rodziców chrzestnych wykluczone są: 

    • osoby niepraktykujące, 
    • osoby pozostające w cywilnych związkach małżeńskich lub konkubinacie,
    • uczniowie objęci obowiązkiem katechezy a nie uczestniczący w niej.

    Biała szata

    W trakcie obrzędów udzielania chrztu św. dziecku nakładana jest białą szata. Prosimy, aby forma nawiązywała do konkretnego ubrania, w które ubieramy dziecko (np. koszulka, peleryna, bolerko itp.).

    Szata winna być koloru białego (inne kolory zmieniają jej znaczenie chrzcielne). Dopuszczalne są złote lamówki lub haft krzyża. Prosimy nie wyszywać imienia dziecka, dat itp.

    Msza św. z udzieleniem sakramentu chrztu

    Prosimy o punktualne przybycie na mszę świętą chrzcielną oraz zabranie ze sobą tzw. białej szaty i świecy chrzcielnej. 

    Chrzest jest włączeniem do Kościoła i powinien być dniem radości całej rodziny. Najpiękniejszym darem dla dziecka jest modlitwa i przyjęcie Komunii świętej w jego intencji przez wszystkich najbliższych.

    W czasie chrztu zabrania się osobom postronnym przebywania w prezbiterium (dotyczy to zwłaszcza fotografów i operatorów kamer wideo). Fotografów i kamerzystów prosimy o przybycie do zakrystii min. 15 minut przed rozpoczęciem mszy św. w celu omówienia zasad rejestrowania liturgii.

    Uwagi dodatkowe

    Sakramenty, zwłaszcza sakrament chrztu, nie mogą być udzielone osobom, które dobrowolnie i świadomie, a przy tym często w sposób publiczny, odrzucają nauczanie Ewangelii i Kościoła w podstawowych zagadnieniach moralnych lub nie akceptują wspólnoty Kościoła, mającej także wymiar hierarchiczny.

    W przypadkach, kiedy z prośbą o udzielenie sakramentu przychodzą osoby, które nie spełniają i nie akceptują nauczania Kościoła, duszpasterz ma obowiązek wezwać te osoby do rewizji swoich przekonań, oferując wszelką pomoc w zrozumieniu i doprowadzeniu do uznania nauki Kościoła. Jeśli nie ma otwartości na tę pomoc, trzeba takim osobom uświadomić, że to nie Kościół odmawia im sakramentów, lecz oni nie spełniają koniecznych warunków do ich godnego i właściwego przyjęcia.

    Ze szczególnym przypadkiem mamy do czynienia wtedy, gdy rodzice proszący o sakrament chrztu dla swego dziecka jednocześnie nie akceptują nauczania Kościoła co do zasad wiary, moralności i chrześcijańskiego charakteru małżeństwa. Gdy rodzice, nie mając przeszkód do zawarcia sakramentalnego małżeństwa, nie czynią tego, pozostając z własnej woli w wolnym związku, trzeba wziąć pod uwagę możliwość odłożenia chrztu ich dziecka.

    Podobnie ma się sprawa w przypadku uzasadnionych wątpliwości, czy dziecko zostanie wychowane w duchu wiary katolickiej.

     

    SAKRAMENT BIERZMOWANIA

    Uwagi wstępne

    Normalnym i zwyczajnym miejscem udzielania sakramentów jest parafia, na terenie której mieszka dana osoba. Pierwszym miejscem udzielania sakramentów jest zaś kościół parafialny (fara). Sakramenty są bowiem udzielane we wspólnocie Kościoła konkretyzującego się w lokalnej wspólnocie wierzących. Sakramenty też budują tę wspólnotę. Udzielanie i przyjmowanie sakramentów nie jest sprawą prywatną, lecz dokonuje się w odniesieniu do wspólnoty.

    Nieuprawnione jest zatem samowolne rozpoczynanie przygotowania w innych parafiach, bez zgody własnego proboszcza. Chęć otrzymania sakramentu bierzmowania w innej parafii winna być uzasadniona i potwierdzona istniejącą więzią z tą parafią. Argumentem za przyjęciem bierzmowania poza parafią zamieszkania nie jest nauka w szkole na terenie parafii, ponieważ związek z taką parafią ma zazwyczaj charakter tymczasowy. 

    Sakrament bierzmowania

    Sakrament bierzmowania jest jednym z sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Z tego powodu przygotowanie do bierzmowania powinno uwzględniać jedność z sakramentami chrztu i Eucharystii. Sakrament bierzmowania jest bowiem koniecznym dopełnieniem sakramentu chrztu. Każdy ochrzczony może i powinien przyjąć ten sakrament, gdyż bez niego wtajemniczenie chrześcijańskie pozostaje niedopełnione.

    Sakrament bierzmowania nazywany jest także sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej.  Nie jest magicznym gestem w wieku wchodzenia w dorosłość, ale jest znakiem Ducha Świętego, który ma umacniać młodego człowieka w trudnym przejściowym okresie życia, ma pomagać w dokonywaniu dobrych życiowych wyborów i wspierać łaską
    w kształtowaniu postaw dojrzałego i świadomego chrześcijanina. I właśnie tak powinien być rozumiany i traktowany przez kandydatów do bierzmowania, jak również przez rodziców
    i wychowawców, aby umacniał ich do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad.

    Przygotowanie do sakramentu bierzmowania

    Czas między przyjęciem I komunii św. a udzieleniem sakramentu bierzmowania nie jest czasem przerwy w osobistej formacji. Szczególnie dotyczy to korzystania z sakramentów (pokuty i Eucharystii) oraz czynnego udziału w katechezie szkolnej.

    Bezpośrednie przygotowanie do przyjęcia bierzmowania trwa dwa lata i rozpoczyna się w klasie VII szkoły podstawowej. Przygotowanie przebiega w następujący sposób:

    1. Na początku roku szkolnego rodzice dziecka lub jego prawni opiekunowie wyrażają wolę przyjęcia przez dziecko sakramentu bierzmowania – zgłoszenie i zapis dokonywany jest w kancelarii parafialnej przez oboje rodziców.
    2. Rozpoczęcie przygotowania odbywa się w czasie uroczystej celebracji, w trakcie której kandydaci składają deklaracje z prośbą o włączenie do grona kandydatów i otrzymują indeksy osobistego przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania.
    3. Kandydaci w I roku przygotowania są zobowiązani w sposób szczególny do:
      • czynnego udziału w katechezie szkolnej;
      • uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii oraz korzystania raz w miesiącu z sakramentu pokuty, najlepiej w I piątki miesiąca;
      • obecności na comiesięcznej konferencji;
      • uczestnictwa w nabożeństwach okresowych;
      • uczestnictwa w rekolekcjach adwentowych i wielkopostnych;
      • zaangażowania w wydarzenia religijno-patriotyczne we wspólnocie parafialnej.
    4. I rok przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania kończy celebracja, która odbywa się pod koniec roku szkolnego.

    II rok przygotowania do przyjęcia sakramentu bierzmowania rozpoczyna uroczysta celebracja w ramach Triduum ku czci św. Stanisława Kostki (wrzesień). Przygotowanie, oprócz wymienionych wcześniej warunków, obejmuje:

    • uczestnictwo w niedzielnej Eucharystii o godz. 9.00 i konferencji po niej,
    • uczestnictwo w celebracjach podsumowujących kolejne etapy przygotowania.

    Egzamin i próby liturgiczne

    Uroczystość udzielenia sakramentu bierzmowania poprzedza rozmowa duszpasterska z kandydatem i jego rodzicami. W tygodniu poprzedzającym kandydat ma także obowiązek uczestnictwa w próbach liturgicznych oraz przystąpić do sakramentu pokuty.

    Msza św. z udzieleniem sakramentu bierzmowania zwyczajowo ma miejsce pod koniec roku szkolnego i katechetycznego. Zastrzegamy, że ze względów duszpasterskich termin bierzmowania może ulec zmianie i będzie podany kandydatom odpowiednio wcześniej.

    Imię

    Zgodnie ze wskazaniami Konferencji Episkopatu Polski, dla wyraźniejszego zaznaczenia ścisłego związku bierzmowania z sakramentem chrztu świętego, zachęcamy, aby przy bierzmowaniu zachowali imię chrzcielne. Zmiana byłaby uzasadniona, gdyby imię chrzcielne nie było związane z patronem chrześcijańskim lub przemawiały za tym określone racje duszpasterskie. W takim przypadku kandydat może wybrać imię świętego, który będzie dla niego wzorem życia chrześcijańskiego. Kryterium wyboru imienia nie powinno być związane z jego atrakcyjnością, ale pięknem życia tego, kogo wybiera się za patrona. Przystępujący do sakramentu bierzmowania pozostawiając imię chrzcielne lub przyjmując nowe, powinni zapoznać się z życiorysem swojego patrona, uświadamiając sobie przymioty, które chcieliby naśladować w życiu.

    Świadek bierzmowania

    W celu wyraźnego zaznaczenia jedności sakramentów chrztu i bierzmowania świadkami bierzmowania powinni być rodzice chrzestni, o ile w dalszym ciągu są wierzącymi i praktykującymi katolikami (KKK 1309). Tam gdzie nie jest to możliwe świadkiem może być osoba, która już przyjęła wszystkie sakramenty inicjacji chrześcijańskiej, ukończyła 16. rok życia oraz jest wierzącym i praktykującym katolikiem.

    Świadkowie bierzmowania spoza parafii winni przedstawić stosowne zaświadczenie z parafii swojego zamieszkania, potwierdzające, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami i mogą być dopuszczeni do godności rodzica chrzestnego. (Formularz nr 39 Archidiecezji Lubelskiej).

    Z funkcji rodziców chrzestnych wykluczone są: 

    • osoby niepraktykujące, 
    • osoby pozostające w cywilnych związkach małżeńskich lub konkubinacie.

    Zadanie świadka bierzmowania nie ogranicza się do uczestnictwa i wypełnienia roli w liturgii bierzmowania, ale ma on przygotować kandydata do przyjęcia bierzmowania, a po przyjęciu tego sakramentu pomóc bierzmowanemu w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń chrzcielnych, zgodnie z natchnieniami Ducha Świętego. Dlatego kandydaci powinni wybierać świadka na samym początku przygotowania do bierzmowania, a samymi świadkami nie powinni być rówieśnicy, ale osoby dorosłe.

    Uwagi dodatkowe

    W przypadku widocznej obojętności ze strony rodziców i jednocześnie braku dobrej woli ze strony kandydata, sugerujemy odłożenie przyjęcia bierzmowania na późniejszy termin. Nie można bowiem udzielić sakramentu osobie nieprzygotowanej lub wbrew czy mimo jej woli. Odpowiedzialny za przygotowanie do bierzmowania w parafii musi posiadać moralną pewność, że kandydat jest praktykującym katolikiem i został właściwie przygotowany do przyjęcia sakramentu.

    SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA
      1. Sakrament małżeństwa można zawrzeć we własnej parafii narzeczonego lub narzeczonej. Zgodnie z prawem kościelnym o tym, do której parafii się należy, decyduje faktyczne zamieszkanie, a nie zameldowanie (kan. 102 KPK).
      2. Narzeczeni mają obowiązek zgłosić się do kancelarii w swojej parafii najpóźniej na trzy miesiące przed planowaną datą ślubu, aby spisać protokół przedślubny. Powinni przedstawić wówczas następujące dokumenty:
        • ważny dowód osobisty,
        • aktualne świadectwo chrztu (wystawione nie wcześniej niż przed 6 miesiącami od planowanej daty ślubu),
        • zaświadczenie z USC, stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa (tzw. dokumenty do „ślubu konkordatowego”),
        • świadectwo bierzmowania (jeżeli brak adnotacji o bierzmowaniu na świadectwie chrztu),
        • w przypadku wdowców i osób rozwiedzionych – dodatkowe dokumenty poświadczające stan wolny,
        • świadectwo uczestnictwa w lekcjach religii (indeksy katechizacji szkolnej),
        • ewentualnie inne dodatkowe dokumenty po wcześniejszym ustaleniu z duszpasterzem.

        Sam termin ślubu można uzgodnić odpowiednio wcześniej. Gorąco prosimy o niezwłoczne informowanie kancelarii parafialnej o wszelkich zmianach dotyczących daty ślubu.

      3. Spisanie protokołu przedślubnego poprzedzone jest wspólną modlitwą oraz złożeniem przez narzeczonych przysięgą mówienia prawdy, zgodnie z rotą zamieszczoną w protokole. Przysięga ta ma na celu podkreślenie doniosłości badania kanonicznego narzeczonych w kontekście ważności małżeństwa, zaakcentowanie odpowiedzialności i wzmocnienie wiarygodności narzeczonych odpowiadających na pytania duszpasterza. Ponieważ przysięga jest wezwaniem Pana Boga na świadka prawdy, należy traktować ją z właściwą powagą, jako akt religijny, nie zaś tylko formalny wymóg,
      4. Przygotowanie duchowe do małżeństwa obejmuje:
        • udział w cyklu katechez przedmałżeńskich (w naszej parafii odbywają się one na początku roku – informacja podawana jest z wyprzedzeniem w ogłoszeniach i na stronie internetowej parafii),
        • trzy indywidualne spotkania w poradni rodzinnej w minimum miesięcznych odstępach,
        • dwukrotną spowiedź – po spisaniu protokołu oraz w ostatnim tygodniu przed ślubem,
        • udział w dniu skupienia. 
      5. W ostatnim tygodniu przed ślubem narzeczeni wraz ze świadkami zgłaszają się do kancelarii parafialnej, w celu spisania aktu zawarcia małżeństwa, przedstawiając następujące dokumenty:
        • indeks katechez przedmałżeńskich z wpisem drugiej spowiedzi przedślubnej,
        • licencję, jeżeli małżeństwo zawierane jest poza własną parafią,
        • zaświadczenie z USC uprawniające do „ślubu konkordatowego” lub świadectwo wcześniej zawartego małżeństwa cywilnego.

    Zachęcamy, aby świadkami zawarcia związku małżeńskiego były osoby wierzące i praktykujące, które w pełni będą uczestniczyły we mszy św.

    Jeśli sakrament małżeństwa jest udzielany w Sanktuarium Zwiastowania NMP – Franciszkanie (OFM) wszystkie formalności są załatwiane w kancelarii parafialnej i obowiązuje ta sama procedura.

    Ślub poza parafią zamieszkania – informacje dla osób spoza parafii w Kazimierzu Dolnym

        1. Do zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego na terenie parafii innej, niż własna parafia narzeczonego lub narzeczonej, wymagana jest pisemna zgoda własnego proboszcza jednej ze stron (tzw. licencja). Wydaje się ją po zakończeniu przygotowania do małżeństwa, a więc po spisaniu protokołu przedślubnego, opublikowaniu zapowiedzi i ukończeniu nauk przedmałżeńskich.
        2. Zachęcamy narzeczonych do przygotowania na terenie parafii zamieszkania. Sporządzenie protokołu przedślubnego oraz wydanie niezbędnych dokumentów jest obowiązkiem proboszcza wobec wiernych, będących pod jego opieką. Powoływanie się na przepisy Konferencji Episkopatu Polski, które weszły w życie w czerwcu 2020 roku stwarza wiele niedogodności. Przepisy te nie wprowadzają nowych możliwości przygotowania do małżeństwa, a jedynie porządkują istniejący od lat stan prawny. Dosłowne rozumienie przepisów jest niepotrzebnym obciążeniem dla narzeczonych, którzy pragnąc zawrzeć związek małżeński w parafii w Kazimierzu Dolnym,  musieliby odbyć całe przygotowanie w Kazimierzu, co wiązałoby się z przynajmniej kilkukrotną koniecznością przyjazdu do kancelarii parafialnej i znacząco przedłużyło bezpośrednie przygotowanie. Istotą przyświecającą całej reformie było to, by nupturienci byli znani duszpasterzowi, a przez to otrzymali kompleksową pomoc w owocnym przygotowaniu się do przyjęcia sakramentu małżeństwa.

    Ubiór

    Zawarcie związku małżeńskiego to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu kandydatów do tego sakramentu. Podkreśleniem wagi uroczystości jest strój, w którym nupturieńci oraz świadkowie uczestniczą w liturgii w kościele. Zachęcamy, aby odpowiadał on powadze miejsca i tego, co dokonuje się przed ołtarzem Chrystusa w obecności kapłana. Prosimy zatem, w sposób szczególny panny młode oraz druhny, o taki dobór garderoby ślubnej, aby zakrywała ona ramiona i plecy. Niewskazane są głębokie dekolty ani sukienki z długim rozporkiem. Liturgia zawarcia związku małżeńskiego poprzedza zwykle dalszą część uroczystości na sali weselnej. W dzisiejszych czasach nic nie stoi na przeszkodzie, aby garderoba ślubna była kilkuczęściowa i dobrana tak, aby odpowiednie jej elementy odpowiadały charakterowi uroczystości.

    Dekoracje ślubne i muzyka w trakcie liturgii

        1. Za dekoracje ślubne odpowiada p. Kościelny. Prosimy ustalić z nim wszelkie kwestie związane z dekoracją kościoła.
        2. W kościele i w wokół niego jest całkowity zakaz sypania ryżu, konfetti, płatków kwiatów itp.
        3. Muzyka jest integralną częścią liturgii, w trakcie której zawierany jest związek małżeński, dlatego prosimy narzeczonych o ustalenie z p. Organistą pieśni lub utworów muzycznych wykonywanych w czasie ślubu. Prosimy o uwzględnienie zaleceń Konferencji Episkopatu Polski oraz zarządzenia arcybiskupa lubelskiego: https://archidiecezjalubelska.pl/blog/zarzadzenie-w-prawie-wykonywania-muzyki-podczas-celebracji-mszy-swietej/. Najważniejsze punkty mówią, że:
          • nie wolno wykonywać podczas liturgii muzyki o charakterze świeckim, w tym muzyki filmowej i rozrywkowej,
          • nie jest dopuszczalne wykonywanie podczas sprawowania liturgii utworów o treści religijnej, ale z wykorzystaniem muzyki świeckiej,
          • zaleca się wyłączenie z liturgii piosenek religijnych, które ze swojej natury mają inne przeznaczenie w życiu Kościoła,
          • w liturgii głównym instrumentem są organy (pamiętajmy, że w kazimierskiej farze znajdują się najstarsze w Polsce, sprawne organy piszczałkowe!),
          • można używać innych instrumentów, z wyjątkiem tych, które są wykorzystywane w muzyce rozrywkowej np. pianino elektroniczne, akordeon, perkusja, gitara elektryczna, saksofon, syntezator itp. (patrz pkt. 4). 
        4. Zapraszanie instrumentalistów i śpiewaków na uroczystość ślubną musi być ustalone z p. Organistą. Msza nie jest koncertem i pokazem wirtuozerii, a sama muzyka ma sprzyjać modlitwie w trakcie liturgii i odpowiadać swoim charakterem wykonywanym czynnościom.
        5. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości prosimy o odpowiednio wcześniejszą rozmowę z duszpasterzem, który pomoże rozwiązać ewentualne trudności i przedstawi sposoby rozwiązania kwestii spornych.

    Filmowanie i fotografowanie ceremonii ślubnej

      1. Filmowanie i fotografowanie uroczystości ślubnej podlega przepisom liturgicznym i musi być wcześniej uzgodnione z duszpasterzem.
      2. Osoby rejestrujące przebieg liturgii mają obowiązek odbyć kurs liturgiczny, organizowany cyklicznie przez każdą diecezję w Polsce (w archidiecezji lubelskiej organizowane są dwie sesje w ciągu roku – na wiosnę i na jesieni).
      3. Fotografów i kamerzystów prosimy o przybycie do zakrystii min. 15 minut przed rozpoczęciem mszy św. w celu omówienia zasad rejestrowania liturgii w kościele farnym.
      4. Niestosowanie się do wskazówek duszpasterza lub osób posługujących w liturgii może skutkować przerwaniem filmowania lub fotografowania przebiegu liturgii.
    SAKRAMENT UMOCNIENIA CHORYCH

    Z posługą sakramentalną do domów chorych i starszych udajemy się co roku przed świętami Narodzenia Pańskiego i Paschy.

    (każdorazowo należy zgłosić w czasie rekolekcji w zakrystii)

     w nagłych wypadkach zagrożenia – o każdej porze dnia i nocy  (najlepiej zgłoszenie  telefoniczne)

    Na przyjęcie kapłana z posługą sakramentalną w domu chorego należy przygotować domowy ołtarzyk tzn. stolik przykryty białym obrusem, na którym jest tylko krzyżyk i dwie palące świece, (nie jest konieczna woda święcona), a gdy będzie udzielany Sakrament Namaszczenia Chorych należy jeszcze przygotować na małym talerzyku szczyptę soli i maleńki kawałeczek chleba lub waty. Domownicy powinni być obecni w czasie udzielania sakramentu umocnienia chorych.

    POGRZEB KATOLICKI
    1. Pogrzeb jest czynnością liturgiczną nawiązującą do religijności zmarłego i wyrazem wiary jego rodziny. 
    2. Obrzędy pogrzebowe zatwierdzone przez Stolicę Apostolską przewidują kilka form liturgii np.: z mszą św. lub bez niej (w zależności od poziomu religijnego zmarłego i okoliczności jego śmierci). 
    3. Formalności związane z pogrzebem, po uprzednim uzgodnieniu daty i godziny na cmentarzu, rodzina załatwia w kancelarii parafialnej, przedstawiając następujące dokumenty: 
      • akt zgonu z USC, 
      • informację o przyjęciu sakramentów św. (dokument od kapelana szpitalnego lub od duszpasterza z parafii o zaopatrzeniu zmarłego w domu rodzinnym),
      • pisemną informację o zmarłym wystawioną przez właściwego ks. proboszcza (jeżeli zmarły zamieszkiwał poza terenem parafii w Kazimierzu Dolnym), 
      • dokument „dla administracji cmentarza” potrzebny do rejestracji grobu.
    4. Modlitwa, a zwłaszcza pełne uczestnictwo we mszy św. pogrzebowej (przyjęcie Komunii św.), jest najcenniejszym darem dla zmarłego. 
    5. Informujemy uczestników pogrzebu, że w czasie mszy św. pogrzebowej istnieje możliwości przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania. 
    6. Także po pogrzebie należy zmarłym zapewnić stałą pomoc modlitewną polecając ich Miłosierdziu Bożemu. Szczególnym darem modlitwy są: 
      • msza św. w 7 i 30 dzień po śmierci,
      • msza św. w rocznicę śmierci,
      • msza św. w innych terminach (np. w dzień imienin)
      • msze św. gregoriańskie – 30 mszy św. sprawowanych dzień po dniu w intencji jednej osoby zmarłej,
      • „Wypominki” w miesiącu listopadzie,
      • odpusty ofiarowane za zmarłych. 
    7. W kościele farnym, każdego roku, 2 listopada, jest odprawiana msza św. za wszystkich zmarłych w danym roku. 
    8. Jednocześnie informujemy, że pogrzeb katolicki nie przysługuje tym, którzy świadomie i dobrowolnie zerwali łączność z Kościołem lub zmarli bez pokuty, w publicznym grzechu, w gorszących okolicznościach albo z pogardą dla religii, Kościoła, uparcie odmawiając przyjęcia sakramentów.

     

    POGRZEB Z URNĄ

    Kościół zezwala na kremację, „jeśli nie podważa wiary w zmartwychwstanie ciała”. Nadal jednak zaleca i popiera biblijny zwyczaj grzebania ciał zmarłych, bo sam Chrystus przyjął ludzkie ciało, które po odkupieńczej śmierci zostało złożone w grobie i w tym ciele Jezus zmartwychwstał. Wielowiekowa tradycja chrześcijańska, a także nasza kultura narodowa, przejawia się – jak podkreślają biskupi – w modlitewnym czuwaniu przy zmarłym, a zwłaszcza w religijnej ceremonii pogrzebowej, podczas której modlimy się przy trumnie z ciałem osoby zmarłej, sprawujemy mszę świętą oraz uczestniczymy w obrzędzie ostatniego pożegnania.

    Wraz ze wzrastającą liczbą kremacji przyjęły się w naszym kraju zróżnicowane praktyki obrzędów liturgicznych towarzyszących kremacji ciał zmarłych i złożeniu urny do grobu lub kolumbarium. Aby uporządkować sposób sprawowania liturgii pogrzebowej, Episkopat Polski zwrócił się do Kongregacji do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o zatwierdzenie „Obrzędu złożenia urny do grobu”. Stolica Apostolska, dekretem z 7 lipca 2010 roku, zatwierdziła sam obrzęd, jak i normy wykonawcze związane z kremacją ciała ludzkiego. Wynika z nich jasno, że obrzędy pogrzebowe z mszą świętą i z ostatnim pożegnaniem włącznie powinny być celebrowane przed kremacją ciała ludzkiego, natomiast po spopieleniu zwłok sprawuje się obrzęd związany ze złożeniem urny w grobie.

    Wszystkich, którzy rozważają możliwość o kremacji biskupi proszą, by decyzji tej nie podejmowali pochopnie i wzięli pod uwagę chrześcijańską tradycję. „Kremacja nierzadko pociąga za sobą pewne praktyki, których Kościół nie może zaakceptować, takie jak rozsypywanie prochów w określonych miejscach (tzw. ogrodach pamięci) lub przechowywanie ich w różnej formie w domu”. Biskupi wskazują, że inną konsekwencją kremacji może być zanikanie tradycyjnych cmentarzy, a „groby zmarłych i stojące na nich krzyże przypominają żyjącym o przemijaniu ziemskiego życia”, są miejscem modlitwy za zmarłych i pamięci o poprzednich pokoleniach. Biskupi zachęcają wiernych do stałej pamięci modlitewnej o zmarłych. Podkreślają, że msza święta w intencji zmarłych jest najcenniejszym darem, jaki możemy im ofiarować.”

    W naszej parafii obrzędy pogrzebowe z urną odbywają się w następujący sposób:

    1. W kościele farnym, w ustalonym terminie, ma miejsce msza św. z ciałem osoby zmarłej, w trakcie której odbywa się obrzęd ostatniego pożegnania. Następnie, po dokonaniu kremacji, rodzina umawia się z duszpasterzem w dogodnym terminie, w celu złożenia urny z prochami na cmentarzu.
    2. Jeśli kremacja dokonana jest przed uroczystościami pogrzebowymi, w kościele sprawuje się jedynie celebrację słowa Bożego oraz rozdziela się wiernym Komunię św. Po czym następuje przejście na cmentarz parafialny i złożenie urny w grobie.

    Zgodnie z decyzją Konferencji Episkopatu Polski możliwość sprawowania mszy św. pogrzebowej przy urnie jest sytuacją wyjątkową i istnieje tylko wtedy, gdy przemawiają za tym „szczególne racje duszpasterskie”, np. związane ze sprowadzaniem doczesnych szczątków osoby zmarłej spoza granic. Warto pamiętać, że wszystkie teksty liturgiczne w mszach pogrzebowych odnoszą się do ciał zmarłych, a zatem odmawianie ich podczas mszy św. z urną nie ukazuje sensu słów tych modlitw i zatraca wartość znaku liturgicznego.