W piątkowe popołudnie nasza wspólnota parafialne zebrała się na kolejnym czuwaniu przy kopii Krzyża Trybunalskiego. Przejmujące rozważania, autorstwa ks. Ryszarda Winiarskiego, odczytywali rodzice i młodzież. Wielu parafian przyniosło ze sobą krzyże, które przykładali do relikwii Krzyża świętego na zakończenie nabożeństwa.

Bóg pozostawił na ziemi ludziom znaki świętości Jezusa Chrystusa, wielu męczenników i wyznawców. Jednym z takich znaków jest kult relikwii. Jednak relikwie same w sobie nie mają mocy, ale przez wzgląd na osobistą świętość osoby związanej z relikwią. Bóg działa poprzez relikwie dla umocnienia naszej wiary i ku pomocy w zbliżaniu się do Niego. Kult relikwii nie dotyczy więc szczątków ciała czy przedmiotów, ale Pana Boga, który jest sprawcą świętości. Zatem, relikwie jedynie przenoszą nas do rzeczywistości świętości, wskazując na jej Źródło, na Pana Boga.

Według klasyfikacji stosowanej przez Kościół katolicki relikwie dzielą się na trzy kategorie. Relikwie pierwszego stopnia, najważniejsze, to szczątki świętego (krew, włosy, kości, paznokcie itp.). Drugi stopień wskazuje na przedmioty używane przez świętego za życia (ubrania, modlitewnik, różaniec). Trzeci stopień wskazuje na przedmioty mający bezpośredni kontakt z relikwiami I lub II stopnia (np. materiał potarty o ciało zmarłego lub dotknięty przez świętego za życia).